GBP w Ciepielowie powstała 2 lutego 1947 roku, mieści się w budynku Ochotniczej Straży Pożarnej w Ciepielowie. Gromadzi zbiory o charakterze uniwersalnym, obejmującym literaturę piękną polską i obcą dla dzieci, młodzieży i dorosłych, literaturę popularnonaukową, literaturę dotyczącą regionu. Księgozbiór jest systematycznie uzupełniany i aktualizowany z uwzględnieniem potrzeb, zainteresowań i poszukiwań czytelników.
Biblioteka posiada dostęp do Internetu oraz trzy stanowiska komputerowe do dyspozycji czytelników z programu IKONKA, a także biblioteczny program MAK 4.3a, szczególnie przydatny do prowadzenia baz o charakterze katalogów i kartotek w bibliotekach. Obecnie obsługuje 573 czytelników, posiada 19 604 woluminów.
Kadra Biblioteki: Renata Gołębiowska-Ambrozik – dyrektor GBP, Bożena Gajek oraz Justyna Grzeszczyk - bibliotekarze.

W strukturze organizacyjnej biblioteki znajdują się dwie filie.
Filia Biblioteczna w Czerwonej powstała 1957 roku, mieści się w budynku Ochotniczej Straży Pożarnej w Antoniowie. Jej zbiory liczą 7 248 woluminów, korzysta 146 czytelników, posiada dostęp do Internetu oraz cztery stanowiska komputerowe do dyspozycji czytelników. Bibliotekarzem jest Teresa Marciniak.
Filia Biblioteczna w Wielgiem (najmłodsza placówka) powstała 1985 roku, obecnie mieści się w nowym budynku w Domu Ludowym. Jej zbiory liczą 7 294 woluminów, korzysta 162 czytelników, posiada dostęp do Internetu oraz pięć stanowisk komputerowych do dyspozycji czytelników. Bibliotekarzem jest Joanna Niedziela.




czwartek, 1 kwietnia 2010

Dookoła wielkanocnego jajka

Wielkanoc to jedno z najpiękniejszych świąt chrześcijańskich.
W Wielką Niedzielę dzwony w kościele ogłaszają światu, że Chrystus zmartwychwstał. Cała rodzina zasiada do uroczystego śniadania.
Na wielkanocnym stole stoi koszyczek, a w nim cukrowy baranek, pisanki i pokarmy poświęcone w Wielką Sobotę. Wszyscy dzielą się jajkiem, życząc sobie pomyślności, zdrowia i błogosławieństwa Bożego.
Z Wielkanocą wiąże się wiele pięknych legend i ludowych zwyczajów. Przypomnijmy niektóre z nich, te związane z .. jajkiem.
Właśnie ono, raz w roku, na Wielkanoc, występuje w głównej roli!

„JAJKOWE” PRZESĄDY
Jajko – to znak wszelkiego początku, narodzin i zmartwychwstania.
W ludowych wierzeniach jajko było lekarstwem na choroby, chroniło przed pożarem i złymi duchami, zapewniało urodzaj w polu i ogrodzie, a nawet powodzenie w miłości. Wierzono, że jajko ma znaczenie magiczne, dlatego używano go jako kamienia węgielnego przy budowie nowych domów.
W mitologiach wielu ludów można znaleźć opowieść o jaju, z którego powstał świat. Jajko uważano również za symbol zmartwychwstania, ukrytego w zarodku nieustannie odradzającego się życia w przyrodzie, tajemniczej siły istnienia. Z jajka wykluwa się kurczak, który jest symbolem nowego życia.



SKĄD WZIĄŁ SIĘ ZWYCZAJ MALOWANIA JAJ? Zwyczaj zdobienia jaj i wykorzystywania ich w celach magicznych sięga starożytności. Wykorzystywano je w obrzędach pogrzebowych i związanych z kultem zmarłych. Najstarsze pisanki - datowane na III w. - odnaleziono w grobowcach i wykopaliskach w Asharah na Bliskim Wschodzie. Sztuka zdobienia jajek znana była Egipcjanom, Persom, Chińczykom, Fenicjanom, Grekom i Rzymianom. Najdawniejsze polskie pisanki pochodzą z X w., choć przyjmuje się powszechnie, że zdobienie jaj było znane Słowianom już wcześniej. Fragmenty najstarszych pisanek odnaleziono pod Wrocławiem i Opolem.

RODZAJE JAJ WIELKANOCNYCH
Nazwy jaj wielkanocnych zależą od sposobu ich barwienia.
Kraszanki – jajka o czerwonej barwie, od staropolskiego słowa „krasić” – barwić, upiększać.
Malowanki – jajka jednobarwne o innych kolorach.
Skrobanki – na jednolitym tle kraszanki lub malowanki wyskrobuje się wzorek (np. szpilką).
Wyklejanki – jajka z naklejonym obrazkiem z listków, sitowia, włóczki.
Nalepianki – jajka ozdobione nalepionymi na skorupkę różnobarwnymi wycinkami z papieru.
Pisanki – przed zanurzeniem jajka w barwnym roztworze robi się na nim wzory woskiem. Tam, gdzie był wosk, zostawał biały, niepomalowany ślad na kolorowym tle. Dawniej po naniesieniu wzoru na skorupę jajka, farbowano je używając naturalnych barwników, które dawały piękne kolory. I tak kolor zielony uzyskiwano z listków młodego żyta, kolor czerwonawo-żółty z łusek cebuli, kolor ciemnobrązowy i czarny z kory śliwy lub olchy, kolor czerwony uzyskiwano dzięki burakom a kolor niebieski z płatków kwiatu bławatka. Po wykonaniu wzoru woskiem i zabarwieniu skorupy, z wysuszonego jajka ścierano wosk uzyskując zaplanowane, białe wzory, tworzące piękną, dwubarwną pisankę.

ŻYCZYMY WESOŁYCH PISANEK W KOLORACH TĘCZY I ŚWIĄTECZNEGO UŚMIECHU!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz